Najczęściej zadawane pytania

Zgodnie z dyrektywą 89/686/EWG wprowadzoną do prawa krajowego Rozporządzeniem MGPiPS z dnia 31 marca 2003 r. (Dz.U. Nr 80,poz.725) obowiązek sporządzania dla środków ochrony indywidualnej deklaracji zgodności WE spoczywa na producencie lub w przypadku producenta mającego siedzibę poza obszarem Unii Europejskiej na jego upoważnionym przedstawicielu ustanowionym na terenie Wspólnoty.

Wystawiona w momencie wprowadzania wyrobu na rynek przez producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela deklaracja zgodności WE stanowi potwierdzenie zgodności środka ochrony indywidualnej z wymaganiami zasadniczymi określonymi w dyrektywie i rozporządzeniu. Deklaracje zgodności nie podlegają weryfikacji przez upoważnione instytucje. Producent umieszcza oznakowanie CE na wyrobach, które spełniają zasadnicze wymagania oraz zostały poddane odpowiednim procedurom oceny zgodności.

Dostawca środka ochrony indywidualnej jest zobowiązany do dostarczenia użytkownikowi wyrobu oznakowanego znakiem CE oraz informacji producenta sporządzonej, co najmniej w języku urzędowym kraju, do którego wyrób jest wprowadzany (np. instrukacja obsługi – dopisek FILTER SERVICE). Na życzenie odbiorcy może być przekazywana deklaracja zgodności WE.

Inne podmioty, które mogą występować w obiegu handlowym tj. importer, dystrybutor, hurtownik, detalista, które nie są upoważnionym przedstawicielem producenta, nie mogą same wystawiać deklaracji zgodności, a jedynie przekazywać kolejno deklarację otrzymaną od producenta lub upoważnionego przedstawiciela. W przypadku, gdy deklaracja jest sporządzona w innym języku niż język polski, na życzenie użytkownika środków ochrony indywidualnej może być dostarczone również tłumaczenie treści deklaracji.

Jednocześnie informujemy, że ustawa o systemie oceny zgodności z dnia 30 sierpnia 2002 r. (Dz.U. Nr 166, poz. 1360 z późniejszymi zmianami) jednoznacznie wskazuje Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów jako organ nadzoru nad rynkiem oraz współdziałające z nim organy wyspecjalizowane, do których obowiązków należy kontrola wprowadzonych do obrotu wyrobów. a zatem między innymi kontrola wystawianej deklaracji zgodności WE.

Z poważaniem

Zastępca Dyrektora ds. Systemów Zarządzania i Certyfiakcji

dr inż. Daniel Podgórski

Opublikowano za zgodą Prezesa Zarządu Polskiego Zrzeszenia Producentów i Dystrybutorów Środków Ochrony Indywidualnej

Prawidłowo dobrana półmaska filtrującą powinna zapewnić użytkownikowi wydajną pracę w warunkach zapylenia i wysiłku fizycznego, przy jednocześnie możliwym do zaakceptowania poziomie cenowym. Opisując każdą półmaskę bierze się pod uwagę pewne jej specyficzne cechy:

1. Skuteczność filtracyjna.Jest ona określona przez normę. Wszyscy producenci zmuszeni są do zapewnienia następujących skuteczności:Tablica nr 2
   

   KLASA FILTRACJI	MAX STĘŻENIE ZANIECZYSZCZEŃ	SKUTECZNOŚĆ FILTRACJI	RODZAJ AEROZOLU
   P1	4 X NDS	80 %	pył, dym, mgła
   P2	10 X NDS	94 %	pył, dym, mgła
   P3	30 X NDS	99 %	pył, dym, mgła

   * Półmaski klas:

   • P1, P2, P3 badane są, zgodnie z wymaganiami normy EN 149:2001, aerozolem chlorku sodu i mgłą oleju parafinowego.Mgła oleju parafinowego działa bardzo destrukcyjnie na materiał filtracyjny używany do produkcji półmasek. Wytrzymanie przez półmaski długiego testu oraz spełnienie pozostałych wymagań normy oznacza wysoką jakość produktów. Nowa metoda badań ma również znaczenie dla użytkownika. Podnosi ona bowiem wymagania dla produktów, a co za tym idzie podnosi bezpieczeństwo na stanowiskach pracy.
2. Typowe zastosowanie:
   • Półmasek klasy P1 to przemysł rolniczy, spożywczy, kamieniołomy, cementownie, budownictwo, a w szczególności dla pyłów i dymów takich substancji jak: węglan wapnia, grafit, gips, kreda, cement, tynk, marmur, tlenek cynku, pyłki roślinne, celuloza, siarka, bawełna, opiłki metali żelaznych, pył węglowy zawierający poniżej 10% wolnej krzemionki.
   • Półmasek klasy P2 to przemysł górniczy, chemiczny, stoczniowy, hutniczy, obróbka drewna, a w szczególności dla takich pyłów i dymów jak: azbest, kwarc, aluminium, miedź, bar, tytan, wanad, chrom, mangan, pył węglowy zawierający powyżej 10% wolnej krzemionki.
   • Półmasek klasy P3 to procesy spawania i lutowania, duże stężenia niezmiernie groźnych, mikroskopijnych pyłów respirabilnych, przy związkach zawierających: beryl, antymon, arsen, kadm, kobalt, nikiel, platynę, rad, strychninę.
3. Pyłochłonność:Każdą półmaskę charakteryzują opory wdechu. W trakcie użytkowania w wyniku obłożenia czaszy pyłem zaczynają one wzrastać. Lepszą z punktu widzenia użytkownika jest ta półmaska, która wchłonie relatywnie więcej pyłu przy mniejszym wzroście oporów oddechu.
4. Opory wydechu:Uzależnione są od budowy półmaski. Jeżeli produkt nie posiada zaworu wydechowego następuje koncentracja dwutlenku węgla oraz pary wodnej pomiędzy czaszą półmaski a twarzą (tzw. przestrzeń martwa). W trakcie kolejnego wdechu wraz z nową partią powietrza wchłaniana jest porcja dwutlenku węgla zalegającego w przestrzeni martwej powodując uczucie zmęczenia co za tym idzie zmniejszenie wydajności pracy. Efekt ten zredukować można poprzez zastosowanie produktu wyposażonego w zawór wydechowy, który pozwala na pozbycie się nadmiaru zarówno dwutlenku węgla jak i pary wodnej w znacznym stopniu podnosząc komfort użytkowania.
5. Dopasowanie do twarzy użytkownika:Najistotniejsze jest zgodne z instrukcja prawidłowe założenie półmaski. Zwrócić należy przy tym uwagę na dobry docisk zacisku nosowego oraz przyleganie powierzchni stykającej się z twarzą. Nie doszczelnienie półmaski na jej obrzeżu powoduje bowiem zwiększenie tzw. przecieku całkowitego a w konsekwencji utratę efektywnej skuteczności filtracji. Szczególną utratę szczelności powoduje intensywny zarost na twarzy użytkownika.
6. Komfort użytkowania:Jest zależny od jakości użytych, nie podrażniających skóry materiałów filtracyjnych oraz kultury stosowanej technologii. Ważne są także sposób pakowania wyrobu, łatwość jego przenoszenia i inne postrzegalne przez użytkownika cechy.

Algorytm postępowania: Aby właściwie rozpoznać i przeciwdziałać mogącym istnieć zagrożeniom należy odpowiedzieć sobie na cztery zasadnicze pytania:

1. Jaka jest zawartość tlenu w otaczającym środowisku ?
2. Pod jaką postacią występuje zagrożenie ?
3. Z jaką substancją mamy do czynienia ?
4. W jakich występuje stężeniach ?

Ad. 1

Przy zawartości tlenu < 17% obj. i (lub) stężeniu substancji toksycznej < 1 % obj. oraz w przypadku występowania tak szkodliwych substancji jak niewyczuwalny tlenek węgla człowiek może ulec śmiertelnemu zatruciu. Jedyną skuteczną ochroną jest tzw. „sprzęt izolujący” w postaci: kaptura, hełmu, pełnej maski, pod które jest nawiewane odfiltrowane powietrze ze środowiska zewnętrznego.

Ad. 2

Najczęściej spotykane zagrożenia dróg oddechowych występują w czterech postaciach:

• Aerozole stałe (pyły, dymy)
• Aerozole ciekłe (mgły)
• Pary i gazy substancji szkodliwych
• Aerozole oraz pary i gazy substancji szkodliwych

Ad. 3

W przypadku trzech pierwszych zagrożeń można stosować półmaski lub maski z wymiennymi wkładami. Dobór pochłaniacza zależy od substancji, z którą mamy do czynienia.
W przypadku czwartym przed pochłaniaczem należy umieścić dodatkowo filtr przeciwpyłowy od strony wlotu powietrza.
W dwóch pierwszych przypadkach zalecane jest używanie jednorazowych półmasek przeciwpyłowych. Są one przy identycznej skuteczności, znacznie lżejsze, wygodniejsze w użytkowaniu i tańsze niż sprzęt wielorazowego użytku.

Ad. 4

Wszystkie typy pochłaniaczy występują w trzech klasach, które określają pojemność sorbcyjną. Musimy więc określić stężenie substancji, przy którym można dany pochłaniacz stosować: